เลี้ยวซ้ายเข้าซอยควิลท์

แม่มี้เริ่มสนใจควิลท์มานานค่ะ ราวๆ ปี 2006 - 2007 ค่ะ เดิมเป็นคนชอบงานประดิษฐ์ งาน DIY เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ก็จะทำงานพวกนิตติ้ง คลอสติช แล้วก็ปั้นของจิ๋วจากดินญี่ปุ่นเป็นงานอดิเรกค่ะ

แล้วแม่มี้ก็พบว่า งานปั้นดิน ซึ่งเป็นหนึ่งในงานอดิเรกที่แม่มี้ชอบและทำได้ดี ช่วยสร้างรายได้เสริมให้แม่มี้ได้ แม้ไม่มากมาย ก็พอเป็นค่ากาแฟค่าขนม แม่มี้ทำขายอยู่พักใหญ่ค่ะ จนกระทั่งคนอื่น ๆ เริ่มมาสนใจงานปั้นดินจิ๋วกันมากขึ้น รายได้ก็ค่อย ๆ ลดลงไป คนสนใจก็น้อยลงด้วย แม่มี้ก็เลยมองหางานอดิเรกอื่นแทนค่ะ ตอนนั้นก็คิดว่า เอ..เย็บกระเป๋าก็น่าจะดีนะ แต่กระเป๋าแบบไหนดีล่ะ ก็ไปเจอ หนังสือเล่มนึงค่ะ เห็นแล้วชอบเลย เอาล่ะเราจะทำกระเป๋าแบบนี้ โดยที่ตอนนั้นแทบไม่มีความรู้หรือทักษะเรื่องการเย็บผ้าเลยด้วยซำ ก็เลยลองศึกษาดู โดยที่ตอนนั้นไม่รู้เลยว่าภาพระเป๋าที่เห็นนั้น​ คือ ควิลท์แบบหนึ่ง ที่เรียกว่า Crazy quilt

แม้ว่าแม่ของแม่มี้เคยสอนการเย็บจักรมาบ้างแล้ว แต่เป็นจักรซิงเกอร์เท้าเหยียบสีดำรุ่นเก๋าเก่า ซึ่งแม่มี้คิดว่ามันยากมาก ๆ ร้อยด้ายก็ยาก เหยียบทีไรก็ถอยหลัง ก็เลยเลิกล้มความตั้งใจในการหัดเย็บผ้าไปค่ะ

แต่เมื่อลองหาหนังสือควิลท์มาอ่านดู ก็คิดว่าเราน่าจะทำได้นะ งั้นลองเย็บมือดูก่อนแล้วกัน ก็เริ่มซื้ออุปกรณ์ราคาถูก ๆ ค่ะ ผ้าก็เลือกแบบ 3-4 เมตร 100 บาท ใยบุก็เลือกไม่เป็น เอาแบบแผ่นฟองน้ำมาทำ ก็เป็นไปตามคาดค่ะ งานชิ้นแรกน่าเกลียดมากค่ะ บูดๆเบี้ยวๆ ตะเข็บก็ไม่สวย ใช้เวลาก็นาน เจ็บนิ้วไปหมด

เอายังไงดีล่ะทีนี้ จะล้มเลิกหรือไปต่อดี หรือ เราควรจะซื้อจักร ตัดสินใจอยู่นานค่ะ แต่แม่มี้ก็โชคดีค่ะ น้องที่ทำงานบอกว่ามีจักรตัวเล็ก ๆ อยู่ตัวนึงไม่ได้ไช้ ให้ยืมมาใช้ก่อนได้ ก็เลยขอยืมเขามาลอง ซึ่งจักรที่น้องเขาให้ยืมก็ตัวเล็กจริง ๆ ค่ะ เป็นจักรราคาไม่ถึงพันบาท แบบที่เอาไว้เย็บชายกระโปรงนิดๆหน่อยๆ เอาน่า...ยังไงก็ดีกว่าเย็บมือ ปรากฏว่าเย็บได้ออกมาเป็นกระเป๋าเล็ก ๆ หนึ่งใบ ให้สามีดูแล้วถามว่า แบบนี้ พอขายได้ไหม...สามีบอกว่า ไม่ได้หรอก ใครจะซื้อ ให้ฟรี จะใช้หรือเปล่า....

โห แรงมาก หมดกำลังใจไปหลายวัน

แต่ด้วยความอยากเอาชนะสามีค่ะ เลยพยายามใหม่ คราวนี้สำเร็จออกมาเป็นชิ้นงานดูใช้ได้ แต่ไม่ถามสามีละ เดี๋ยวเธอตอกหน้าหงายกลับมาอีก เลยไปถามน้อง ๆ ที่ทำงานแทน ทุกคนบอกว่าใช้ได้ น่ารักดี ก็เย็บใช้เองมาสักพักค่ะ จนพี่คนนึงถึงกับบอกว่าเราเย็บสวยเลย เย็บให้บ้างสิ แต่ขอเป็นผ้ายีนส์นะ เอาละมีคนขอให้เย็บให้แล้ว ก็แสดงว่าพอใช้ได้ แต่ก็ยังลังเล จะเย็บผ้ายีนส์ได้ไหมน้า เอาล่ะ ยินส์ก็ยีนส์ ก็เอาผ้ายีนส์มาต่อกับผ้าคอตต้อน แล้วเย็บตีตารางติดกับแผ่นฟองน้ำค่ะ ปรากฏว่าแกนที่ต่อกับตีนผีหักคาตาค่ะ งานเข้าสิเรา จักรยืมมาด้วย เย็บก็ไม่สำเร็จ ก็สารภาพกับน้องเขาว่าพี่ทำจักรพังนะ น้องก็ช่างน่ารัก ไม่ได้ว่าอะไร บอกไม่เป็นไรพี่ ก็ไม่ได้ใช้อยู่แล้ว (ขอบคุณมา ณ ที่นี้ค่า)

เลยเป็นว่าต้องตัดสินใจค่ะ เอาล่ะ ซื้อจักรก็ซื้อจักร แล้วก็ได้จักรตัวแรกมาในที่สุดค่ะ

คราวนี้พอมีจักรแล้ว ก็เริ่มศึกษามากขึ้นเรื่อยๆ ค่ะ ลองหาข้อมูล หาหนังสือภาษาไทย ก็พบว่าส่วนใหญ่เป็นงานเย็บมือและแอพพลิเก้ (Appliqué) มากกว่า แม่มี้ก็ลองทำตามดู โอย...ไม่ชอบงานแอพเลยค่ะ ไม่ชอบการลอกลายเป็นที่สุด และรู้สึกว่าเสียเวลามาก ก็เลยต้องหาข้อมูลจากหนังสือภาษาอังกฤษแทน โห ตื่นตาตื่นใจ เบิกเนตรที่ 3 กันเลยทีเดียว บอกตัวเอง...นี่ล่ะ ใช่เลย สิ่งที่ฉันจะทำ และนั่นล่ะค่ะ เป็นจุดเริ่มต้นการทำงานควิลท์ของแม่มี้ค่ะ

#งานต่อผ้า #ควิลท์ #quilt #diy #ควิลท์เบื้องต้น